رضا بردستانی :ابرکوه با تمامِ دیرینگی و شاخص های ایرانگردی ـ جهانگردی؛ بی صبرانه و مشتاقانه مسافرانی از بلادِ دور و نزدیک را چشم در راه است. فصل و عنوانِ انتخاب شده برای این یادداشت، معرفیِ نمادهای ابرکوه به عنوان یکی از مناطقی که می تواند در نقشه ی جهانگردان و ایرانگردان جایی داشته باشد نیست بلکه پرده برداشتن از چهره ی زیبا و دیدنیِ یکی دیگر از جلوه های هنر فاخر معماری است که بر حاشیه ی کویر جا خوش کرده است. پرده برداشتن از چهره ی خوش سیمای «گنبد عالی»....

به موازاتِ «سروِ کهنسالِ ابرکوه» و در حاشیه ی جاده ی کمربندی، بنایی آرام گرفته است که از یادگارهای دورانِ «دیلمیان» به عنوانِ نخستین اثر تاريخي ثبت شده استان يزد نمونه اي از هنر معماري بي نظير ايراني است.

این اثر که اندک اندک پا را از هزار سالگی (سال بنای این اثر ۴۴۸ هجری قمری به ثبت رسیده است) فراتر می نهاد همچنان به عنوانِ یکی از معتبرترین آثار معماری، نمادی از قدمت و هنرِ فاخرِ ایرانی است که می تواند جایگاهی بس ارزشمند در مقوله های گردشگری و پژوهشگری به شمار آید.

تازه ترین تصاویر از این اثر ارزشمند به همراه این اظهار امیدواری که محوطه سازی و ایجاد سازه های محیطی به گونه ای باشد تا به مبلمانِ طبیعی و جلوه های بصریِ موجود و نیز نماهایی که موردِ علاقه ی گردشگران به منظورِ عکاسی و تماشا از نماهای مختلف است؛ لطمه ای وارد نسازد.

استفاده ی بهینه از مواد و مصالحِ نزدیک به طبیعتِ موجود و عدم استفاده ی بی مورد از سازه های فلزی که به نوعی تداعی کننده ی حضور ناهمگونِ سازه های تولیدی بشری است که طبیعت را نشناخته دست به تعمیر و ترمیم می زند می تواند این محیط را همچنان فضایی آرامش بخش و همخوان به ذهنیتِ جستجوگرِ گردشگران و پژوهشگرانِ تاریخ و معماری نگاه دارد.

البته نصبِ پایه هایی که وظیفه ی روشنایی را بر عهده دارند چندان مدیریت شده و طراحی شده به نظر نمی رسد. تازه ترین تصاویر از این مجموعه را با هم به تماشا می نشینیم...

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا