یزدفردا: در «ازدواجی در دریا»، سوفی الم‌هِرست با عبور از روایت‌های قالبی و تکراری، ابعاد ناشناخته عشق و استقامت را در مواجهه با بحران به تصویر می‌کشد. این کتاب، با روایتی مستند و تحلیلی، نشان می‌دهد چگونه نجات و زندگی مشترک می‌تواند به فرصتی برای بازتعریف مفاهیم رایج قهرمانی و پیوند انسانی بدل شود.

به گزارش یزدفردا: الهه شمس: کتاب «ازدواجی در دریا» (A Marriage at Sea) نوشته سوفی الم‌هِرست، اثری مستند و روایی است که با نگاهی تحلیلی و موشکافانه به ابعاد کمتر دیده‌شده‌ای از زندگی مشترک، بقا و سازگاری انسان با محیط می‌پردازد. این کتاب با ثبت بیش از ۵۰۰ رأی در زمان انتشار، جایگاه ویژه‌ای در میان آثار جدید غیر داستانی سال ۲۰۲۵ به دست آورده و به انتخاب نیویورک تایمز در صدر پرفروش‌ترین کتاب‌های عاشقانه سال قرار گرفته است.

الم‌هِرست، روزنامه‌نگار نامدار بریتانیایی، روایت خود را بر تجربه واقعی زوجی انگلیسی، موریس و مارالین بیلی، بنا می‌گذارد؛ زوجی که در دهه ۱۹۷۰ با فروش خانه و کنار گذاشتن مشاغل خود، تصمیم به تحقق رؤیای فرار از روزمرگی می‌گیرند و زندگی روی قایق را انتخاب می‌کنند. نقطه شروع کتاب، تحلیل دلایل و انگیزه‌های مشترک و متضاد شخصیت‌هاست: موریس، مردی درون‌گرا و محتاط و مارالین، زنی جاه‌طلب و پویا.

پس از مقدمه‌ای کوتاه که فضای ملایم و رومانتیک زندگی این دو را پیش از حادثه به تصویر می‌کشد، ماجراجویی اصلی رقم می‌خورد: در ژوئن ۱۹۷۲، یک نهنگ عنبر به قایق آن‌ها برخورد می‌کند و زندگی آرام‌شان را یک‌شبه به کابوس بدل می‌سازد. ماحصل این واقعه، آغاز سفری ۱۱۸ روزه در دل اقیانوس آرام است—بر روی کلک و قایقی کوچک، تنها با اندک مواد غذایی و آب آشامیدنی که به‌سرعت پایان می‌گیرد.

در فصل‌های نخست، مولف ساختاری مبتنی بر تکرار و سکون ایجاد می‌کند؛ روزهای یکنواخت، تلاش برای پر کردن اوقات فراغت، صورت‌بندی وعده‌های غذایی با حداقل امکانات، اشاره‌هایی به دفاتر یادداشت و دفترچه زیست‌نگاری شاه ریچارد سوم که همراه زوج است، و حتی لحظه‌هایی از تلاش‌های هنرمندانه مارالین برای غلبه بر کسالت و ناامیدی؛ طراحی لباس، نقش کشیدن و ساخت کارت‌های بازی از کاغذهایی که آب به آنها آسیب زده است.

اما اصلی‌ترین وجه تمایز «ازدواجی در دریا» در ورود به سطحی عمیق‌تر از روایت‌های مهیج بقاست: الم‌هِرست به جای پرداخت صرف به جزئیات ماجراجویانه، بحران‌های روانشناختی، مرزناشناسی، وابستگی مفرط و مشاجرات خاموشی که در شرایط دشوار تشدید می‌شوند را به‌دقت واکاوی می‌کند. مثلاً در جایی، مارالین با ذهنیتی عمل‌گرا و سازگار بارها برای زنده‌ماندن خلاقیت به خرج می‌دهد—از ساخت قلاب ماهیگیری و شکار لاک‌پشت تا تمهید راه‌هایی برای تولید منور دستی از بقایای صدف‌ها. در مقابل، موریس که در ابتدا هدایت قایق خانواده را در دست داشت، با تداوم بحران به شکل فزاینده‌ای منفعل، بدبین و حتی یأس‌آلودتر ترسیم می‌شود؛ جایی حتی پیشنهاد پایان دادن مشترک به زندگی را مطرح می‌کند.

در بخش‌هایی نظیر توصیف شب‌زنده‌داری‌ها، گرسنگی مزمن و مواجهه چندباره با کشتی‌هایی که عبور می‌کنند اما نجات نمی‌دهند، کتاب مرز بین بقا و فروپاشی روانی را به‌درستی و بدون اغراق به تصویر می‌کشد. الم‌هِرست حتی به واکنش‌های جزئی طرفین توجه می‌کند؛ از دست دادن تخمین زمان، فرسودگی جسم، و در نهایت، تلاش برای معنابخشی به تداوم زندگی—هم برای خود و هم برای دیگری.

در پایان، مخاطب با کتابی مواجه می‌شود که نه تنها ماجرای بقا را ترسیم می‌کند، بلکه صورت‌بندی پیچیده‌ی عشق، وابستگی و استقامت را در دل فاجعه بازگو می‌کند. روایت الم‌هِرست، فراتر از ژانر غیر داستانی بقا، اثری تحلیلی درباره ماهیت رابطه انسانی است.

ساختار و مضمون کتاب:

یکی از امتیازهای قابل توجه کتاب، ساختار روایی آن است؛ الم‌هِرست با تقسیم‌بندی هوشمندانه فصول، بین توصیف ماجراهای روزانه و تاملات روانی و احساسی شخصیت‌ها تعادل ایجاد می‌کند. بخش‌هایی که به بررسی درونیات و تردیدهای لحظه‌ای شخصیت‌ها تخصیص یافته، وزن معنایی بیشتری نسبت به صحنه‌های اکشن دارد و مارالین به عنوان محور کنش و خلاقیت، شخصیت‌پردازی قوی‌تری یافته است.

از جمله بخش‌های خاطره‌انگیز کتاب می‌توان به خاطره‌نویسی‌های مارالین، کارهای خلاقانه مانند دوخت کیف از پوست کوسه یا تدارک کارت‌های بازی، و تعامل‌های پرتنش ولی در عین حال همدلانه میان زن و شوهر اشاره کرد. کتاب همچنین از تجربه‌های فیزیکی (خوابیدن روی کلک خیس، بیماری‌های ناشی از کم‌آبی، جراحت و زخم‌های مداوم) غافل نمی‌ماند و هم‌زمان تاملاتی را درباره معنای زنده‌ماندن و حدود توان انسانی مطرح می‌سازد.

فصل‌های مربوط به ورود به مسیر کشتی‌های تجاری، دیدن لحظه‌ای برق امید و سپس فروکش کردن آن، حساسیت نویسنده به جزئیات روانی و توالی تصمیم‌گیری در لحظات بحرانی را دوچندان می‌کند. برخلاف بسیاری از آثار مشابه، «ازدواجی در دریا» روایت خود را به موفقیت یا نجات گره نمی‌زند، بلکه بر فرآیند مواجهه و تطبیق با بحران تکیه دارد.

درباره نویسنده:

سوفی الم‌هِرست، روزنامه‌نگار تحسین‌شده و برنده جوایز متعدد مطبوعاتی، برای خوانندگان نشریاتی چون «گاردین لانگ رید»، «اکونومیست»، «نیویورک تایمز»، «نیویورکر» و «هارپرز بازار» چهره‌ای شناخته‌شده است. او که اکنون ساکن لندن است، با بهره‌برداری از تجربه و نگاه تحلیلی خود، در «ازدواجی در دریا» موفق شده مرز میان مستندنگاری و روایت ادبی را کمرنگ کند؛ نثر او سریع، فاقد زوائد احساسی و در عین حال پرجزئیات است. الم‌هِرست با تکیه بر منابع معتبر، یادداشت‌های شخصی و مصاحبه‌ها، تصویری موشکافانه از پیچیدگی‌های بقا، رابطه و هویت فردی و جمعی فراهم ساخته است

  • نویسنده : یزدفردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا