غلامرضا محمدی (کویر)یزدفردا

عباس افضلی(نادم)شاعر متعهد ومخلص دار العباده در78سالگی دار فانی را وداع گفت ودر جوار رحمت حق آرمید ،خدایش رحمت کناد وبا شهیدانش محشور فرماید.مرحوم نادم هرچند تحصیلات عالیه نداشت اما بصیرت وعشق وایمان داشت وهمین برای برکت زندگی کافی بود.او  ساده بود وصمیمی ،افتاده بود ودلداده وونجابت واصالت این دیار در دل وجانش جاری بود .هر آنچه میدانست ومیفهمید در قالب هنر میریخت ودر محافل ومجالس با اخلا ص می خواند . سخت ولایتمدار بود ودراین راستا پایدار .عشق محمد (ص)وآل محمد را به قول سعدی برای عاشقی کافی میدانست واز این عشق جان میگرفت وزندگی میکرد .انقلاب که شد همراه با تحول در هنر وادبیات همراه با خیل هنرمندان بسیجی به خدمت اسلام وانقلاب پرداخت ودفاع از شرف وانسانیت را به عهده گرفت ،زبان بسیجیان شد وفصل تازه ای از شعر هایش گل کرد،شعرهایی که حماسی واخلاقی بودو باعرفان وآسمان آمیخته بود ،رنگ وبوی کربلا داشت و امید ونوید داشت ،هرگز ناامیدی تزریق نمی کردو بد بینی ایجاد نمی نمود ،وهمیشه عطر تعهد ومعنویت از شعرهایش جاری بود .نمیخواهم بگویم ازنظر هنری در اوج بود وشعرش بی عیب ،امااز نظر مفاهیم وارزش ها وروح فرهنگ اسلامی درخور توجه وتقدیربود وهست ،سازش ناپذیری،ودوری از ذلت ،پیروزی نهایی حق بر باطل،ترسیم وتوصیف حماسه آفرینی ها ،شهادت هاوکربلاوعاشورا در اشعارش موج میزد .مردمی بود ودر صحنه ها حضور داشت .باعزاداران حسینی همدم وهمدوش بود ،برایشان نوحه میسرود با آنها اشک میرخت وبا آنها میزیست .او همه جوهره ی هنریش را برای شور نینواییان به خدمت گرفته بود ودر تجلیل شهیدان وشاهدان همواره فضایی معنوی وروحانی میساخت  .آتش محبتی که در خرمن وجودش داشت مقدس بود ومتعالی :.

چراغ صاعقه آن سحاب روشن باد    که زد به خرمن ما آتش محبت او

اوبیش از شصت سال در کار شعر وشاعری بود وهمواره متواضع بود ومتین .در انواع شعرها استاد بود ولی بیشتر غزل می گفت .خوش قریحه بود وشیرین بیان .اهل طنز هم بود وگاه در مجالس فی الباهه ابیاتی میسرود وهمه را مسرور میکرد  . .اوسالهای سال قصاب بود.واین شغل هرگز به ذوق لطیف وروح حساس اولطمه نزد .او اعتقاد داشت جنون ادبیات دامن هرکس بگیرد دیگر دست بر دار نیست.

اورسالت خود را در قبال جامعه با بضاعتی که داشت تشخیص داد ووظیفه اش را در پاسداری از ارزشها ادا کرد .شعر نادم جزءادب پایداری محسوب میشود ومتصل به جریانی است  که از بامداد انسانیت وتعهد تاشامگاه روزگاران ادامه دارد.لذا او وصل این کاروان است ،کاروان حق خواهی وحق طلبی وشورش علیه مستکبران وستم پیشگان .شعر پایداری که شعر دفاع مقدس هم شاخه ای از آن است شعر راستین روزگاران واعصار است .شعرهایی است که مثل رزمندگان ومجاهدان رزمیده است وجهاد کرده است ومگر نه این است که بسیاری از سرودها وشعرها به رزمندگان ما شور وحالی تازه میداد وموج می آفرید واوج میداد .آنروز آنگونه بود وامروز هم بنا به گفته ی مقام معظم رهبری گفتن وسرودن از شهیدان وشاهدان کم از شهادت نیست ونادم دراین مسیر میرفت.

ادبیات انقلاب زبان انقلاب است،روشنگر است وروشنایی دارد  زیراتجلیگاه جلوه های ملکوتی شهیدان ومخلصین است وآینه ی دردها ورنجها واخلاص وصفا وحضور این مردم ،وپاسدار وفا وشرافت وعزت وپاکی .

توفیق در زندگی این است که هر کس هنری وحرفه ای دارد با نیت پاک وکوشش آنرا وصل جاودانگیها کند ،وصل چشمه سار خوبیها کند تا خود ماندگار گردد ودرخت همیشه پر برگ وبارکه گفته اند : .

قطره دریاست اگر با دریاست                      ورنه او قطره ودریا، دریاست

وزندگی وحیات مرحوم نادم اینچنین بود .اومجنون عشق خوبان شد وسپس حماسه سرای پاکبازان ومرثیه سرای چراغهای هدایت ونوحه سرای کربلاییهای عاشق و..عمری روشنگر بزم های ادب وعشق وولا گردید .اواز کار خود هرگز نادم نگشت اگر نادم بود نادم نرسیدن ها وواماندگیهای خویش بود از کاروان آمال وآرمان ها ...یادش به خیر بخاطر تخلصش همیشه در مراسم وشبهای شعر که من مجری بودم باشعری سربه سرش میگذاشتم واو فی البداهه شعری می گفت ودر آغاز شعر خوانیش همه را میخنداند .اما همیشه اخلاق وبزرگواری را رعایت میکرد .نادم برای بسیاری از خوبان وبزرگان ماده تاریخ سرود اما حیف که من دراین رشته مهارت ندارم که در این جا ادای وظیفه کنم باشد مگر دیگر یاران چنین کنند .

درگذشت این ادیب بزرگوار رابه خانواده وفرزندانش وبه جامعه ی ادبی وهنری استان تسلیت عرض میکنم .درود خدا به روانش باد

کلیم کاشانی میگوید :

بدنامی حیـــــــــــــات دوروزی نـــــــبود بیش                 

آنــــــــــهم کلیم با توبگویم چه سان گذشت

یک روز صرف بستن دل شـــــــــد به این وآن                 

روزدگر به کندن دل زین وزان گذشــــــــــــــت