محمد علی ،وزیری

محمد علی ،وزیری
پیش از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی گوشمان با واژگان بهره کشی استثمار توسط چپهای اسلامی ،غیر اسلامی وحتی روحالیت  که سخت دنبال واژگان جدید انقلابی جوان پسند  بودندآشنا شد در ذهنمان  هر پولدار وکارخانه دار و زمیندار را باسبیل کلفت چند مباشر اطرافش شلاق به دست بر کمر کارگران کشاورزان شلاق می زدند  تداعی می کرد وبا بغض و خشم  بدان ها می نگریستیم
بعدها فهمیدم نه بابا سیستم اقتصادی می طلبد  هرکس که کارآفرین تولید کننده چه در کارو صنعت چه  درمزرعه که استثمارگر نیست آن کارگرو کشاورز هم رعیت شلاقخور نیست قانون و نظارت داریم و هرکس براساس (سعی )به (بهره اش) می رسد جامعه بی طبقه چه توحیدی چه غیر توحیدی در هپروت چپهای انقلابی است
 چرخ زمان گذشت ،،،،،، اقتصاد رانتی نفتی وپستوهای تصمیم گیری و خاندان  سالاری کار خود کرد  شکاف که نه گسل طبقاتی  ایجاد شد بی شلاق با خودکارو امضاهای طلایی  ،،،، بیکاری وفقر برای فرزندان عوام  ننر زادگان آقازادگان مدیران شرکتها شدند و خارج داخل کشور در ید قدرتشان و ملک طلقشان
اما نکته  درد آور اینکه بدانیم که کسی که رای گرفت تا رونق ایجاد کند به کارمندانش البته مادون ها نه مافوق ها می گوید همین است که هست  نمی خواهی، بفرما زیر دستان هم  تقلید می کنند
همین طیف  ناگهان به فکر صرفه جویی را از آموزش وپرورش شروع پرچمدار خصوصی سازی می شوند
 ماحصل یک دختر خانم تحصیلکرده بعضا تا سرحد ارشد ودکترا با ماهی پانصد هزار تومان ( یک ششم خط فقر) هفت ماه کار  پانزده روز بیمه   بدون آینده شغلی اسمشان مربی کارشان ساختن زیر ساخت شخصیت وهویت نسل فردا البته وضع گروهی بهتر است چون یک میلیون حقوق دارند و اسمشان معلم است کارشان ارتقا بینش ودانش مهارت آموزی پرورش و آفرینش  
آیا با این آموزش وپرورش می توان تمدن ایرانی اسلامی سرآمد منطقه الگوی جهان ساخت ؟
عدالت وسلامت اجتماعی و زمینه پیشرفت فرزندان آدمهای بی صدا  (صاحبان اصلی انقلاب نظام) بود قطعا خیر   
یا مارا  رفاه  آقازادگان کفایت است

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا