رضا شوق الشعراء

افطاری شب نیمه ماه مبارک  رمضان  در بیت سومین شهید محراب، کم کم  دارد به  یک نماد و  اتفاق و برند ماندگار در یزد  تبدیل می شود، و این شب، شبی است که  از همه گروهها و طیف ها و دسته های سیاسی  و صنفی و حزبی و فرهنگی و هنری،  عده ای می آیند و با هم در جمعی  دوستانه، دیدار و افطار و  گفتگو  و بحث و خوش و بش می کنند، و دست همدیگر را بدون توجه به گرایشات جناحی و سیاسی  به گرمی می فشارند.
این افطاری اعتدالانه و  همزیستی بدون تنش، افراد چپ و راست و وسط و میانه از دوران مرحوم شیخ محمد علی صدوقی تا الان ادامه داشته است و سال بسال فقط بر تعداد شرکت کنندگان و جوانان  شرکت کننده در این مراسم اضافه  شده است. جوانان تازه  به میدان آمده ای که در کنار پیران کارکشته و کنار میدان نشسته، می نشینند.
بعضی از مدیرانی که سالها در یزد مدیر بوده و بازنشست شده اند باز هم بنا به دعوت و عادت دیرینه، همراه  با مدیران جدید می آیند و اما دو مشکل اساسی این  افطاری خاص سالانه دارد، که  یکی کمبود جای پارک برای اتومبیل میهمانان است، امشب سرتاسر خیابان  امام از چهارراه شهداء  تا میدان شهید بهشتی ودر دو طرف خیابان و حتی کوچه های اطراف اتومبیل پارک شده بود و دوم محل بیت است که دیگر گنجایش اینهمه میهمان را ندارد و کم کم  و در سالهای آتی به مشکلات  بسیار  برخواهد  خورد.
حسن و نکته جالب این  سفره اینست که بالا و پایین و جای بهتر و بدتر ندارد، و  هر کسی هر جایی رسید می نشیند، امشب سید محمد کاظم مدرسی با سید ابوالفضل موسوی  بیوکی بر سر یکی از سفره ها نشسته بودند، معزالدینی در سفره ای دیگر و  ناصری، امام  جمعه یزد هم بر سر سفره ای، و  معاونین  استاندار و خود استاندار  هم که  جدا جدا نشسته بودند، بعضی از اعضای شورای پنجم و چهارم  و بعضی از مدیران  شهرداری هم آمده بودند، و.بهرحال آنقدر مدیر و مسؤل و غیر مسؤل در این افطاری  بود که نمی شود همه را نام برد؛ و  فقط نقطه خطر این مراسم، سنگین تر شدن کفه چپ های سیاسی است که این هم بخاطر حضور کم رنگتر  بعضی از چهره های راست است، و کم شدن گرایشات راست گونه در جامعه.
سفره افطار تقریبا مثل جاهای دیگر بود، کباب کوبیده، مرغ و برنج و زولبیا و بامیه و گوش فیل، و  نان و سبزی و رطب و فقط غذا، هم از افطاری های مراسم مشابه چند شب گذشته در جاهای دیگر  بهتر بود و هم بیشتر و در ضمن زودتر هم  توزیع شد، و  ای کاش محرومان روزه دار شهر هم اندکی ازین سفره ها که تشریفاتی هم نیست، سهم می بردند؛ که شاید ببرند و  ما بی خبر باشیم!   محمد

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا