یزدفردا

راضیه حسینی:

درک می‌کنیم. دست خودتان که نیست، مجبورید این بلاها را سر ما بیاورید. اگر سر ما نیاورید می‌خواهید سر چه کسی بیاورید؟ زبان‌مان لال، خودروسازها؟ معلوم است که نه. آن بیچاره‌ها همین‌طوری هم در حال ضرردهی هستند، اگر فقط بخواهید کمی به کیفیت خودروی داخلی اضافه کنند دچار فروپاشی خواهند شد.

تنها در صورتی دوام می‌آورند که کیفیت را هرچه بیشتر پایین و قیمت را بالا ببرند. از کنارشان بگذرید و بگذارید با آرامش به بقا فکر کنند.

حتی به این هم فکر نکنید که تسهیلاتی برای جایگزین‌کردن خودروهای فرسوده در نظر گرفته شود. در حال حاضر فاصله‌ی قیمتی خودروی نو با فرسوده چیزی حدود فاصله‌ی ما با سیاره‌ای در کهکشانی دیگر است.

ساده‌ترین کار این است که خودروهای فرسوده را در چرخه‌ی معاینه‌ی فنی از دور خارج کنید و باز به آوردن بلا بر سر مردم برسید. این دیوار آن‌قدر کوتاه است که ریختنش خرجی ندارد. راحت باشید.

اگر بخواهید به آوردن بلا بر  سر نیروگاه‌هایی که مازوت می‌سوزانند فکر کنید هم باز محال است. معلوم است که نمی‌شود. به چند دلیل. اول این‌که ما اصلاً نیروگاهی که مازوت بسوزاند نداریم! دوم هم اگر بر فرض محال داشته باشیم، راهی جر این وجود ندارد.

یا باید مازوت بسوزد یا عمر ما در خاموشی و قطعی، یا هر دو! که در نهایت به هر سه ختم می‌شود. قطعی، مازوت‌سوزی و آلودگی هوا. این راه هم باز به دیوار مردم می‌رسد.

بنزین مناسب باقیمت مناسب هم که فقط در افسانه‌ها آمده است. در این راستا تنها داستان واقعی، عرضه‌ی بنزین باقیمت نامناسب برای مردم  است، البته این یکی کمی مزایا دارد و خیلی هم بد نیست.

در واقع هرچه قیمت بنزین بالاتر برود، مردم به سمت استفاده‌ی کمتر از خودرو خواهند رفت و شاید به‌زودی آن قدر گران شود که مردم به چارپایان رو بیاورند و دوباره بازار کالسکه و درشکه رونق پیدا کند.

درهرصورت مقصد، به مردم می‌رسد. پس بدون شرمندگی کارتان را انجام دهید.