یزدفردا

کشور جابلقا در وسط دوشاخ آفریقاست می‌گویند مردمانش از بس عجایب دیده و شنیده و صرفه‌جویی کرده و اجناس وارداتی مصرف نموده‌اند چشمانشان مثل مردم آسیای جنوب شرقی از جمله چینی‌ها تنگ، موهایشان بور و بلوند به رنگ اروپایی ولی رنگ پوست صورتشان گندم‌گون آفریقایی است. عجیب‌تر آنکه دِشداشِه بلند عربی روی شلوار جین آبی آمریکایی می‌پوشند از بس قول و عمل مسئولانشان چپکی و برعکس هم بوده هرچه می‌شنوند و می‌گویند مردم برعکس عمل می‌کنند.

القصه در آنجا ستادهای متعددی برای رفاه مردم دارند رییس ستاد مصرف کالای داخلی آن سرزمین بنز سوار می‌شود، کت و شلوار مارکدار خارجی می‌پوشد، رییس ستاد وطن‌دوستی تابعیت دوگانه دارد فرزندانش خارج از کشورند، لیست ناهار جلسات ستاد صرفه‌جویی دو برگی است، نماینده مردم که قول داده با پس‌گردنی مدیر مفسد را تنبیه کند اخلالگر سکه و ارز از آب درمی‌آید، بعضی نمایندگان مجلسش که با لیست رسیدن به آرزوها وارد شده در ستاد ناامیدی‌های ملی فعال هستند.

وزیر درمانش می‌گوید خودت بمال خوب می‌شوی، وزیر درس و مدرسه می‌گوید خودت خرج کن باسواد و خوشبخت می‌شوی، وزیر دارایی و بودجه‌نویسی اضافه می‌نماید: پول نفت را می‌گیرید ولی خرج دولت را از جیب ملت می‌دهید، رییس ستاد مبارزه با افیون‌جات و مسکرات می‌گوید به جای مواد مخدر و مسکرات شکلات و کاکایو مصرف کنید و وردست این نویسنده که به زبان‌درازی شهره شده‌ام می‌گوید: اوسا خودت چی چی زدی؟ که این جفنگیات را سرهم می‌کنی در واقع حقیر سراپا تقصیر به شوخی و مزاح عرض کرده باشد: «شکلات تلخ با طعم جو و اسانس انگور». واحد غیرمرکزی خبر.