یزدفردا:محبوبیت جک S5 در بازار ایران، شرکت واردکننده را به ایجاد تنوع در محصولات برند JAC چین تشویق کرده است. وانت پیکاپ دوکابین جک T8، احتمالا توسط کرمان موتور در آینده‌ی نزدیک عرضه خواهد شد.

برخلاف بسیاری نقاط جهان، بازار وانت‌ها در ایران رونق چندانی ندارد. کارخانه‌ها و صنایع، کامیون‌های کوچک (کامیونت) را به وانت‌ها ترجیح می‌دهند و فعالان عرصه‌ی کشاورزی هم کاملا وفادار به وانت‌های ارزان‌قیمت ساخت داخل مثل وانت پیکان و زامیاد هستند. با این اوصاف، عدم تقاضا برای وانت‌های ساخت هاوال، فوتون و آمیکو در سال‌های اخیر، امر عجیبی نیست؛ اما کرمان‌موتور تلاش می‌کند تا با تکیه بر سابقه‌ی خوب خود در مونتاژ و خدمات پس از فروش محصولات جک، آغازگر تغییری مثبت و موفق در این روند باشد.

خودروسازی جک، از سال ۲۰۱۱ با معرفی مدل رنی (Reni) تولید وانت را آغاز کرد. از سال ۲۰۱۴ با عرضه‌ی T6، صادرات وانت‌های جک به خارج چین شروع شد و سال ۲۰۱۸ هم T8 به تولید رسد. البته جدیدترین مدل، فروش گسترده‌ای مشابه T6 در بازار روسیه و شرق آسیا ندارد؛ هرچند که بزرگ‌تر، قوی‌تر و مجهزتر است.

وانت پیکاپ T8 با ابعادی به طول ۵۳۲۵ میلی‌متر، عرض ۱۸۸۰ میلی‌متر و ارتفاع سقف استاندارد ۱۸۳۰ میلی‌متر، همراه فاصله محورهای ۳۰۹۰ میلی‌متر تولید می‌شود. قسمت بار، یک مربع با اضلاع ۱۵۲۰ میلی‌متر است که از کف تا لبه‌ی درپوش، ۴۷۰ میلی‌متر فاصله دارد. طراحی وانت پیکاپ T8 به گونه‌ای است که بعد از بارگیری مجاز، فاصله‌ی ۲۲۰ میلی‌متر بین بدنه تا سطح زمین حفظ شود. این خودرو، در مدل‌های مختلف تک یا دو دیفرانسیل، ۱۸۲۵ تا ۱۹۴۰ کیلوگرم وزن خالص دارد. شرکت سازنده، وزن قابل حمل در قسمت بار جک T8 را ۹۰۰ کیلوگرم عنوان کرده است.

طراحی خودرو در نمای رو‌به‌رو، ترکیبی از مدل‌های امریکایی و آسیایی به نظر می‌رسد. چراغ‌های اسپرت با گوشه‌های تیز، الهام‌گرفته از تویوتا هایلوکس و جلوپنجره‌ی بزرگ با مواد براق کروم، یادآور وانت‌های امریکایی مثل محصولات GMC است. از دیدگاه نگارنده، تأکید و اصرار طراحان خودروسازی جک به جلوپنجره‌های عریض و طویل، شبیه آنچه در کراس‌اور S3 دیده‌ایم، به زیبایی خودرو آسیب می‌زند. از نکات مثبت در نمای جلو، می‌توان به نوار LED روشنایی روز و مه‌شکن‌های مثلثی در گوشه‌های سپر اشاره کرد که ضمن استفاده‌ی معقول از مواد سیاه‌رنگ پلاستیکی، حس یک وانت مدرن را به بیننده می‌دهد.

نمای جانبی و پشت T8 ساده و معمولی هستند. مشابه وانت‌های ساخت نیسان که هنوز در ایران تردد می‌کنند، چراغ‌های عقب T8 هم حالت عمودی و رنگ قرمز دارند. معدود نسخه‌های دیده شده از این وانت در ایران، رینگ‌های آلومینیوم ۱۸ اینچ، پوشش پلاستیک سخت در قسمت بار، گیره‌های نگه‌دارنده‌ی طناب در طرفین، رکاب ورود به کابین و تک‌دستگیره‌ برای بازگشایی درپوش عقب دارند که نشان می‌دهند وانت T8 از امکانات مرسوم در وانت‌های استاندارد برخوردار است.

برخلاف نمای بیرونی، نمی‌توان فضای کابین T8 را چندان زیبا و چشم‌نواز دانست. طرح سیلندری برای پنل پشت فرمان، قدیمی به نظر می‌رسد و ترکیب ادوات روی داشبورد هم مشابه وانت‌های مدرن دنیا نیست. در تصاویر رسمی، علاوه‌بر صندلی‌ها، چرم مصنوعی برای بخش میانی داشبورد و بخش‌هایی از تودری‌های جلو وجود دارد که حس خوبی به سرنشینان می‌دهد.

وانت T8 با ۲ نوع پیشرانه‌ی بنزینی و دیزل در چین تولید می‌شود. باتوجه به سازگاری بعضی خودروهای گازوئیل‌سوز چینی با سوخت ایران مثل وانت فوتون تونلند که توسط ایران‌خودرو مونتاژ شد، عرضه‌ی T8 دیزلی در کشورمان بعید نیست. علاوه‌بر این، نسخه‌ی دیزلی T8 نسبت به مدل بنزینی، پیشرانه‌ی ضعیف‌تر، مصرف سوخت کم‌تر و قیمت پایین‌تری دارد. این وانت با پیشرانه‌ی توربوشارژ بنزینی ۲ لیتری، قدرت ۱۸۸ اسب‌بخار در ۵۰۰۰ دور بر دقیقه و گشتاور ۲۹۰ نیوتن‌متر از ۱۸۰۰ تا ۴۰۰۰ دور بر دقیقه تولید می‌کند. مدل دیزلی، با پیشرانه‌ی تنفس طبیعی ۱.۹ لیتری، ۱۳۵ اسب‌بخار قدرت و ۳۲۰ نیوتن‌متر گشتاور دارد. با توجه به وزن و شرایط آیرودینامیک وانت T8، می‌توان پیش‌بینی کرد که مدل توربوشارژ بنزینی در زمان ۱۲ تا ۱۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت برسد و نسخه‌ی دیزلی، حدود ۱۶ ثانیه پس از شروع حرکت چنین سرعتی داشته باشد.

از نکات جالب توجه در فهرست امکانات جک T8 که در منابع چینی دیده می‌شود، فقدان جعبه‌دنده‌ی خودکار است. این احتمال وجود دارد که وانت جک با جعبه‌دنده خودکار وارد ایران شود؛ اما نسخه‌های اصلی این خودرو، مجهز به جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی هستند. در عوض، جک T8 با ۲ نوع سیستم تک یا دو دیفرانسیل تولید می‌شود. همراه‌با تایرهایی به پهنای ۲۶۵ میلی‌متر و فاق ۶۰ درصد، نسخه‌ی ۲ دیفرانسیل می‌تواند قابلیت‌های خوبی در مسیرهای سخت خارج جاده داشته باشد. طراحی بدنه و فاصله‌ی چرخ‌ها تا لبه‌ی سپرها، به‌شکلی است که شیب جاده با ۳۰ درجه در جلو و ۲۲ درجه در عقب، به راحتی طی می‌شود. علاوه‌بر این، نسخه‌های دو دیفرانسیل جک T8 با قفل برقی برای دیفرانسیل عقب، قابل خرید هستند که مزیت مهمی برای حرکت در مسیرهای لغزنده و ناهموار است.

نسخه‌های آپشنال از جک T8، علاوه‌بر ترمز ضد قفل (ABS) و سیستم تقسیم نیروی ترمز (EBD)، مجهز به فناوری مدیریت تعادل (ESC) نیز هستند که نقش مهمی در جلوگیری از واژگونی یا انحراف خودرو هنگام ترمزگیری در مسیرهای لغزنده دارد. هشدار خروج از خط (Lane Departure Warning)، حسگر فشار باد تارها، ۲ کیسه‌ی هوا برای سرنشینان جلو، حسگر هشدار برخورد در جلو و عقب، دوربین پارک و دید ۳۶۰ درجه همراه‌با دوربین ضبط فیلم پشت آینه میانی، دیگر آپشن‌های جک T8 هستند.

نسخه‌های مختلف جک T8 در بازار چین، ۹۰ هزار تا ۱۴۰ هزار یوآن قیمت دارند که معادل ۱۳ هزار تا ۲۰ هزار دلار است. با این اوصاف، اگر هزینه‌ی اولیه برای نسخه‌‌های تک دیفراسیل و دو دیفرانسیل بنزینی مونتاژ ایران را ۱۶ هزار تا ۱۸ هزار دلار در نظر بگیریم، پیش‌بینی قیمت احتمالی این خودروها در بازار کشورمان، به‌ترتیب در محدوده‌ی ۲۴۰ میلیون و ۲۸۰ میلیون تومان خواهد بود.  البته می‌توان امیدوار بود که نسخه‌ی تک‌دیفرانسیل دیزلی با قیمتی در حدود ۲۰۰ میلیون‌ تومان عرضه شود.

فولکس واگن، خریدار سهام JAC / جک چین است

بنابر آخرین اخبار به‌دست‌آمده، شرکت فولکس واگن به‌دنبال خرید سهامی عظیم از شرکت جک موتورز است. فولکس واگن برای دستیابی به این هدف گروه Goldman Sachs را به‌عنوان مشاور خود معرفی کرده است. از زمانی‌که دولت چین به خودروسازان خارجی اجازه داد تا سهام خودروسازان محلی را خریداری کنند، بسیاری از خودروساز‌ها فرصت را غنیمت شمردند و به‌ فکر بهره‌مندی از این سیاست‌گذاری جدید افتادند.

فولکس واگن و جک همکاری خود را از سال ۲۰۱۷ آغاز کردند و به‌تازگی آغاز مراحل ساخت مرکز جدید تحقیق و توسعه را تأیید کرده‌اند. در سال ۲۰۱۸ هم دو شرکت فولکس واگن و جک برند جدید خودروهای الکتریکی با نام SOL را راه‌اندازی کردند که برای بازار چین خودروهای الکتریکی تولید خواهد کرد. تا به امروز شرکت فولکس واگن هیچ سهامی را از خودروسازان چینی خریداری نکرده است. تا امروز این‌طور به‌نظر می‌رسید که باتوجه‌به‌ همکاری بلند‌مدت فولکس واگن با شرکت‌های FAW و SAIC، اگر این شرکت بخواهد همکاری خود را با شرکت جدیدی آغاز کند، مناسب نباشد. درحالی‌که فولکس واگن قصد دارد پلتفرم MEB خود را در اختیار گروه‌های FAW و SAIC قرار دهد، احتمالا شرکت جک از بهره‌گیری از پلتفرم MEB محروم خواهد شد. اگر فولکس واگن سهام عظیمی از شرکت جک را خریداری کند، در آن صورت جنگ قدرت در بازار چین تا حدودی تعدیل خواهد شد. به‌گفته مسئولان فولکس واگن:

 ما به‌صورت دقیق نتایج و پیامد‌های تصمیم‌گیری در رابطه با کسب‌وکار و شرکایمان را درنظر داریم. در رابطه با این موضوع، ما تمامی احتمالات موجود را به همراه سهام‌داران بررسی می‌کنیم تا حضور بلند‌مدت موفقی را در چین تجربه کنیم.

 

 فولکس واگن به‌مدت سال‌ها در بازار چین فعالیت داشته و در سال گذشته در بازار چین و هنگ کنگ، به‌تنهایی ۴.۲۱ میلیون خودرو فروخته است. به‌صورت کلی، هدف‌گذاری فولکس واگن برای بازار چین بسیار عظیم است و این شرکت قصد دارد تا دو سال دیگر، بیش از ۳۰ نمونه الکتریکی و پلاگین هیبرید را در بازار چین معرفی کند که نیمی از این مدل‌ها در کشور چین ساخته خواهند شد و سایر به‌صورت وارداتی خواهند بود. هدف فولکس واگن عرضه ۴۰۰ هزار خودرو الکتریکی تا سال ۲۰۲۰ در بازار چین و افزایش این رقم به ۱.۵ میلیون دستگاه تا سال ۲۰۲۵ است.

با این وجود، خرید سهام شرکت جک توسط فولکس واگن تنها در صورتی عملی خواهد شد که دولتمردان چینی با وجود سیاست‌های پیشگیرانه خود، به این اتفاق چراغ سبز نشان بدهند. خودروسازان خارجی دیگری از جمله بی‌ام‌و هم تاکنون حضور قدرتمندی در بازار چین داشته‌اند. این خودروساز آلمانی قصد دارد تا بیش از ۷۵ درصد از سهام گروه مشترک با برلیانس را از آن خود کند. شرکت دایملر هم قصد دارد تا بیش از ۶۵ درصد سهام گروه مشترک خود با شرکت BAIC را خریداری کند؛ اما این تمام ماجرا نیست.

شرکت SK Innovation هم اخیرا با شرکت فولکس واگن مذاکراتی را انجام داده تا در آینده برای ساخت باتری‌های خودروهای الکتریکی با یکدیگر همکاری داشته باشند؛ اما تاکنون این مذاکرات به‌نتیجه نرسیده است. فولکس واگن قبل‌تر اعلام کرده بود که همکاری آزمایشی برای ساخت باتری‌های شخصی خود در اروپا را به‌شدت دنبال خواهد کرد؛ اما تاکنون تمامی این مذاکرات به‌علت وجود تأمین‌کنندگان قدرتمند از LG Chem، بدون نتیجه باقی مانده است.

خودروهای چینی با طراحی کپی محصولات برندهای مختلف

بر کسی پوشیده نیست که کپی از طراحی محصولات شرکت‌های معتبر و شناخته‌شده صنایع مختلف، در چین انجام می‌شود. علاوه‌بر این، همه می‌دانیم که کپی‌های چینی در برابر کیفیت محصولات اصلی، حرفی برای گفتن ندارند. یکی از بحث‌برانگیزترین کپی‌کاری‌های شرکت‌های چینی، طراحی خودروهای برندهای مختلف است؛ تا امروز انواع خودروهای سدان، شاسی‌بلند، هاچ‌بک و ... ساخت چین با طراحی مشابه محصولات خودروسازان بزرگ عرضه شده است. البته در چند نمونه، مثل خودروهای بازی ویدئویی GTA، ترکیب طراحی چند مدل در یک محصول پیاده شده است.

باوجود شکایت قربانی‌های کپی چینی، هنوز هم خودروهای ساخت این کشور با ظاهر آشنای شرکت‌های دیگر تولید می‌شوند. درواقع هنوز قانون جهانی و جامع حق نشر یا کپی‌رایت نهایی نشده است، تنها توافقنامه‌های بین‌المللی مانند پیمان‌نامه برن (Berne Convention) وجود دارند. البته باز هم قوانین کپی‌رایت در کشورهای مختلف متفاوت است؛ علاوه‌بر این، ثابت کردن کپی بودن، به‌راحتی انجام نمی‌شود. شرکت‌های قربانی کپی‌برداری‌های صنعت خودروسازی چین، باید زمان و هزینه‌ی لازم را برای اثبات کپی بودن طراحی و ابهام در مورد خلاقیت طراح، بپذیرند.

اخیراً نمایشگاه خودروی گوانگ‌ژو، صحنه‌ی نمایش جدیدترین کپی‌های چینی بود. در این مقاله تعدادی از واضح‌ترین خودروهای چینی با طراحی کپی یا الهام‌گیری بیش از حد از محصولات برندهای مختلف جهان را معرفی می‌کنیم.

بی‌وای‌دی یوآن EV360

فورد اکوسپرت

یوآن (Yuan)، محصول جدید BYD به‌خصوص در نمای عقب و نیمرخ، شباهت زیادی به نسل دوم فورد اکواسپرت (Ecosport) دارد. جالب است که اکواسپرت محصول سال ۲۰۱۴، یکی از ناامیدکننده‌ترین محصولات فورد محسوب می‌شود. کراس‌اور ساب کامپکت فورد اکواسپرت که در هندوستان، رومانی، برزیل، تایلند، چین و روسیه خط تولید دارد، سال ۲۰۱۳ به بازار رسید. البته این نمونه از کپی خودروسازی چین، حداقل با فناوری برقی همراه است.

چانگان Eado GT

مزدا 3

علاقه‌مندان دنیای خودرو، تنها پس از چند ثانیه تماشای محصول جدید چانگان چین (Changan)، به یاد مزدا 3 خواهند افتاد. مزدا 3 که گاهی به‌عنوان رقیب فولکس واگن گلف و فورد فوکوس شناخته می‌شود، یکی از خوش‌فرمان‌ترین سدان‌ها و هاچ‌بک‌های خانوادگی بازار با پیشرانه تنفس طبیعی است. به‌زودی نسل جدید مزدا 3 رونمایی می‌شود؛ ولی طراحان چانگان فعلا به کپی از نسل سوم این خودروی ژاپنی، بسنده کرده‌اند.

بایک BJ40 Plus

جیپ رنگلر

با اینکه چراغ‌ها و جلوپنجره‌ی BJ40 به جیپ چروکی شباهت دارد، اما بدنه‌ی محصول هلدینگ خودروسازی پکن یا بایک (BAIC)، کاملاً از رنگلر کپی شده است. بعید است که حتی خود چینی‌ها، BJ40 را به رنگلر سرسخت ترجیح دهند.

چانگان CS85

بی‌ام‌و X4

پس از تب داغ شاسی‌بلند و کراس‌اور که البته همچنان هم وجود دارد، در چند سال اخیر خودروهای با ارتفاع بلند از زمین و طراحی کوپه، عضو تازه‌وارد هستند. اروپایی‌ها پرچم‌دار کلاس شاسی‌بلند-کوپه هستند که حالا به‌نظر می‌رسد خودروسازان چینی هم هرچند با ادوات نه چندان مناسب، به این لشکر وارده شده‌اند. چانگان CS85 در نمایشگاه امسال توجه زیادی به خود جلب کرد که البته بخش زیادی از آن، متوجه شباهت طراحی نیمرخ این مدل به X4 بی‌ام‌و است. البته باید منصف باشیم؛ CS85 در بخش‌های دیگر به X4 شباهت ندارد. بی‌ام‌و X4 در سال ۲۰۱۴ عرضه شد که عمر طولانی هم نداشت: نسل دوم این شاسی‌بلند-کوپه سال گذشته رونمایی شد.

---

چند خودرویی که معرفی کردیم، جدیدترین کپی‌کاری خودروسازی چین بود که در نمایشگاه گوانگ‌ژو ۲۰۱۸ به‌نمایش در آمدند. در ادامه‌ی مطلب با دیگر مدل‌های چینی که چند سالی است که علاقه‌مندان دنیای خودرو را متعجب کرده‌اند، آشنا خواهیم شد.

بایک BJ80

مرسدس بنز G63 AMG 6x6

طراحی شاسی‌بلند ۶ چرخ مرسدس بنز ماندگار است و نیازی به بحث در مورد کپی بودن یا نبودن BJ80 نیست. باید گفت که محصول هلدینگ خودروسازی پکن، یکی از نامناسب‌ترین کپی‌های تاریخ چین خواهد بود. احتمالاً صحبت با خریداران BJ80 بسیار جالب است؛ اولین سؤالی که باید از این افراد پرسید: چرا؟ بایک BJ80 در نسخه‌ی چهار چرخ هم، کپی مرسدس بنز G کلاس است.

لندویند X7

رنجرور ایوک

یکی از جنجال‌برانگیزترین کپی‌های خودروسازی چین، شاسی‌بلند لندویند (Landwind) است. سال ۲۰۱۴ با رونمایی این مدل و شباهت بالای آن به رنجرور ایوک (Evoque)، بسیاری از کارشناسان دنیای خودرو در کنار مقامات لندرور، حیرت‌زده شدند. خودروسازان چینی کپی بودن طراحی X7 از ایوک را انکار کردند و سرانجام این مدل عرضه شد؛ تأثیر مهم محصول لندوید، تغییر استراتژی لندرور در معرفی و رونمایی مدل‌های مفهومی و تولیدی آینده بود. برای مثال، نسل دوم رنجرور ایوک روز گذشته بدون انتشار تصاویر رسمی پیش از موعد، رونمایی شد تا چند روز بعد، در نمایشگاه خودروی لس‌آنجلس ۲۰۱۸ به‎نمایش گذاشته شود.

چانگان X70A

لندرور دیسکاوری سری 4

به‌نظر می‌رسد که حتی مدل‌های قدیمی شرکت‌های مختلف که تولید آن‌ها متوقف شده است هم از دست طراحان چین، در امان نخواهند بود. طراحی شاسی‌بلند سایز متوسط X70A چانگان را باید ترکیبی از لندرور دیسکاوری سری 4 و تویوتا لندکروزر دانست. دیسکاوری 4 با پیشرانه‌‌های ۶ و ۸ سیلندر سال ۲۰۱۶ از خط تولید خارج شد، اما چانگان X70A با پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری، به‌تازگی متولد شده است.

ویکورویی V7

فولکس واگن Up

کامپکت ویکورویی (Wei Ke Rui) یک کپی کامل از فولکس واگن برقی Up است. درواقع طراحان V7 حتی زحمت تغییر نشان فولکس واگن را هم به خود نداده‌اند.

زوتی SR9

پورشه ماکان

خودروساز چینی زوتی (Zotye) در مدل SR9 یک کپی واضح از پرفروش‌ترین محصول پورشه انجام داده است. البته با توجه به پیشرانه ساخت میتسوبیشی ۴ سیلندر ۲ لیتری توربوشارژ زوتی SR9 با قدرت ۱۸۷ اسب بخار (BHP) و گشتاور ۲۵۰ نیوتن‌متر، این کپی‌کاری تنها در طراحی بدنه پورشه ماکان امکان‌پذیر بوده است.

لیفان 320

مینی

مدل شهری و اقتصادی لیفان 320 سال ۲۰۰۸ در نمایشگاه خودروی پکن رونمایی شد. با وجود تغییر چراغ‌های جلو، لیفان 320 مجهز به پیشرانه‌ی ۱.۳ لیتری از همان روز اول رونمایی، یک کپی مشخص از نسخه مدرن هاچ‌بک مینی بریتانیا شناخته شد. جالب این است که شباهت لیفان 320 فیس‌لیفت جدید با مینی کمتر شده اما از طرفی بیشتر به فیات 500 نزدیک شده است.

شوانگوان CEO

بی‌ام‌و X5

کراس‌اور شوانگوان (Shuanghuan) مصداق کامل ترکیب طرحی چند مدل در یک خودرو است؛ از نمای رو‌به‌رو، نسل اول لکسوس RX را می‌بینیم اما در نمای عقب و جانبی، بی‌ام‌و X5 جلب توجه می‌کند. CEO در مقایسه با دیگر کپی‌کاری‌های خودروسازی چین، سرنوشت متفاوتی داشت. بر اساس شکایت مقامات بی‌ام‌و، فروش شوانگوان CEO کاملاً در آلمان ممنوع شد.

Ch Auto لیتیا

آئودی R8

تصور طراحی نمای جانبی خاص آئودی R8 روی خودرویی دیگر مشکل است، اما سوپراسپرت برقی چینی Lithia این مأموریت را با موفقیت پشت سر گذاشته است. نمای رو‌به‌رو و عقب لیتیا به R8 شباهت ندارد، اما نیمرخ آن، کاملاً یادآور کوپه‌ی V10 آئودی است.

جیلی بیوتی لئوپارد

هیوندای کوپه

یکی از ناشیانه‌ترین کپی‌کاری‌های صنعت خودروسازی چین، قطعاً بیوتی لئوپارد (Beauty Leopard) جیلی است. فقط تصور کنید؛ ترکیب جلوپنجره‌ی هیوندای کوپه (نسل دوم سال ۲۰۰۲) با چراغ‌‌های عقب تویوتا سوپرا. خوشبختانه جیلی پس از دراختیار گرفتن برند ولوو، رویکرد خود را تغییر داد.

یوکسیا رنجر X

تسلا مدل S

رنجر ایکس یوکسیا (Youxia Ranger X) برادر چینی تسلا مدل S در طراحی بدنه و حتی کابین است که البته دقیقاً چراغ‌های عقب لسکوس LC500 را انتخاب کرده است. بر اساس ادعای سازنده، این مدل تمام‌برقی چینی با شعاع حرکتی ۴۶۰ کیلومتر، در زمان ۵.۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. مقامات تسلا در مورد کپی مدل S واکنشی نشان نداده‌اند. 

شوانگوان نوبل

اسمارت فورتو

نوبل (Noble) در دنیای خودرو، یادآور شرکت کوچک بریتانیایی و سوپراسپرت‌های قدرتمند آن است. اما نوبل شوانگان چین، نه در عملکرد و نه در طراحی مشابه نوبل بریتانیا نیست، بلکه نسخه‌ای متفاوت از اسمارت فورتو (FotTwo) آلمانی محسوب می‌شود. درواقع شوانگان نوبل با ظرفیت چهار سرنشین عرضه می‌شود، اما فورتو دو صندلی دارد؛ البته در مورد راحتی چهار صندلی نوبل نمی‌توان اظهارنظر کرد.

دوجو پایونییر

استون مارتین سیگنت

تصور بر این است که اگر به دنبال کپی از محصولات استون مارتین باشیم، سیگنت (Cygnet) آخرین مدل باشد. کپی استون مارتین سیگنت، مدل تمام برقیDojo Pioneer است. نکته‌ی مهم این است که سیگنت بر اساس تویوتا iQ ساخته شده است که تفاوت زیای با کپی دارد؛ مرز الگوبرداری از یک خودرو با کپی، کاملا در استون مارتین سیگنت و تویوتا iQ مشخص است. 

یوگومو S325

رنجرور ایوک

احتمالاً طراحان چینی، علاقه‌ی خاصی به رنجرور ایوک دارند. مدل Yogomo S325 نمای جلو و عقب شاسی‌بلند ایوک را با بدنه‌ی خودروی شهری ترکیب کرده است.

یوگومو 330

کیا پیکانتو

یوگومو 330 و کیا پیکانتو، یکی از کامل‌ترین کپی‌های خودروسازی چین است. نسل سوم پیکانتو سال گذشته عرضه شد، اما یوگومو 330 کپی نسل دوم، محصول سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ است.

جیلی مری 300

مرسدس بنز C کلاس

در نمای عقب، جیلی Merrie 300 یکی دیگر از خودروهای چینی عجیب و ناآشنا است، اما در نمای رو‌به‌رو و جلوپنجره، بدون هیچ تغییری مرسدس بنز C کلاس را می‌بینیم. حتی طرح نشان ستاره‌ی سه‌پر مرسدس هم روی کاپوت کپی شده است. با نگاهی کوتاه به نمای جانبی، رینگ و تایرها، سدان ناهماهنگ جیلی در سطح دیگری قراری می‌گیرد.

هوآنسو C60

لامبورگینی اوروس

کاملاً مشخص است که C60 بر اساس اوروس طراحی یا درواقع، تقلید شده است. طرح جلوپنجره‌ی C60 مشابه لامبورگینی اوروس دیده می‌شود و فقط تغییرات کوچکی چون چراغ‌های LED و نمای طولی به‌جای شکل ۶ ضلعی صورت گرفته است. چراغ‌های جلو در C60 ساده‌تر هستند اما طرح کلی یکسان است. در نمای جانبی C60، دریچه‌های هوا مثلثی‌شکل اوروس به طرحی مانند بیل تبدیل شده‌اند؛ خطوط تهاجمی گلگیرهای عقب در C60 تقریباً از بین رفته‌اند تا شباهت این دو مدل از نمای عقب کمتر باشد. چراغ‌های عقب C60 نمای کلی اوروس را دارند؛ اما اصلاً مانند شاسی‌بلند لامبورگینی تهاجمی و جذاب نیستند. در نمای عقب برادر چینی لامبورگینی اوروس، دریچه‌های هوا و دیفیوزر بزرگ دیده نمی‌شود. شرکت خودروسازی هوآنسو (Huansu) به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های گروه خودروسازی پکن (BAIC) فعالیت می‌کند.

KDC رگولا

مک‌لارن 570GT

چراغ‌ها، درها و حتی رنگ مدل اسپرت برقی و مفهومی KDC Regola تفاوتی با مدل 570GT مک‌لارن ندارد؛ اما برخلاف شباهت بالای این دو مدل، رگولا به مرحله‌ی تولید انبوه نخواهد رسید. شاید سازنده‌ی چینی با نمایش این مدل، توانایی کپی کردن خود را به رخ می‌کشد.

مدل مفهومی هنگ‌چی

مرسدس میباخ 6

خودروسازان چینی تنها به اصطلاحاً «الگوبرداری» به سبک خود از برندهای بزرگ دنیا بسنده نکرده‌اند و در اقدامی عجیب، مدل‌های مفهومی و کانسپت را هم کپی می‌کنند. شرکت هنگ‌چی (Hongqi) زیرمجموعه‌ی گروه خودروسازی فاو (FAW)، از مدل مفهومی مرسدس میباخ 6 در طراحی کانسپت برقی خود الهام گرفته است. مرسدس میباخ 6 به‌عنوان مدل مفهومی و پیش نمایش گرندتورر آینده‌ی مرسدس بنز طراحی شده است، اما هدف از نمایش کانسپت هنگ‌چی دقیقاً چه می‌تواند باشد؟

دانگ فنگ جینگی S50

فولکس واگن پاسات

گروه خودروسازی دانگ فنگ (Dongfeng) در طول‌های گذشته، با برندهای معتبر جهان نظیر نیسان، هوندا و رنو همکاری داشته است. اما سدان Jingyi S50، حاصل همکاری‌های گذشته نیست، بلکه کپی مشخص یکی از پرفروش‌ترین مدل‌های غول خودروسازی آلمان؛ فولکس واگن پاسات (Passsat) است. 

دانگ فنگ فنگشن AX4

ام جی GS

شاسی‌بلند Fengshen دانگ فنگ در نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۱۷ رونمایی شد؛ بسیاری از کارشناسان خودرو، طراحی این مدل را کپی از MG GS توصیف کردند. جزئیات کروم مه‌شکن و جلو پنجره V شکل کاملاً مشابه محصول ام جی هستند؛ درواقع با دقت بیشتر به خطوط بدنه، ردپای سانگ یانگ تیوولی هم در AX4 دیده می‌شود.

چانگان CS55

لندرور دیسکاوری اسپرت

زبان طراحی جگوار لندرور، نظر خودروسازان چینی را جلب کرده است؛ درواقع این شرکت بریتانیایی را باید بزرگ‌ترین قربانی کپی‌برداری طراحان چین بدانیم. مقامات چانگان با تکرار اظهارات همیشگی، معتقد هستند که مدل CS55 از طراحی دیسکاوری اسپرت، الهام گرفته است. 

بسترن X40

مزدا CX-5

کراس‌اور Besturn X40 شباهت بالایی با مزدا CX-5 دارد؛ اما این مدل با دیگر کپی‌برداری‌های خودروسازان چینی تفاوت بزرگی دارد. درواقع بسیاری از خودروهای بسترن بر اساس پلتفرم‌های قدیمی مزدا تولید می‌شوند؛ نکته‌ی جالب این است که گروه خودروسازی فاو به‌عنوان شرکت مادر بسترن، همکاری مستقیمی با فولکس واگن دارد. شاید در آینده‌ای نزدیک، خودروی چینی جدید با طراحی ترکیب مزدا و فولکس واگن هم ببینیم.

زوتی T600

فولکس واگن تیگوان

زمان رونمایی زوتی T600 در سال ۲۰۱۵، بسیاری از افراد طراحی این مدل را مشابه آئودی Q5 و فولکس واگن تورارگ (Touareg) توصیف کردند. دو سال بعد در نمونه‌ی تولیدی، برادر دوقلو و چینی فولکس واگن تیگوان (Tiguan) ظاهر شد. سرعت الهام‌گیری طراحان چینی از محصولات مختلف، واقعا قابل تحسین است!

مدل مفهومی هن تنگ 

جگوار I-Pace

شرکت هن تنگ (Hanteng) سال ۲۰۱۳ بنیان گذاشته شد و در سال ۲۰۱۶، اولین محصول خود را عرضه کرد؛ اما به‌نظر می‌رسد که طراحان و مهندسان این شرکت چینی، راه ۸۳ سال رشد جگوار را در مدت ۱۲ ماه طی کرده‌اند. کانسپت هن تنگ، کپی نه چندان زیبا از جگوار I-Pace تمام برقی، سال ۲۰۱۷ رونمایی شد.

لیفان Xuanlang

فورد S-Max

مینی ون لیفان Xuanlang سال گذشته در نمایشگاه خودرو شانگهای رونمایی شد؛ از شباهت بدون انکار این مدل و فورد S-Max که بگذریم، نکته‌ی جالب این است که Xuanlang پیش از رونمایی در نمایشگاه خودرو، به بازار چین عرضه شده بود. 

جک A6

آئودی A6

بسیاری از مقامات شرکت‌های خودروسازی چینی، کپی‌برداری محصولات دیگر برندها را انکار می‌کنند؛ اما مدیران ارشد جک، یه قدم جلوتر یا عقب‌تر رفته‌اند و نام مدل را هم تغییر نداده‌اند. اگر کد A6 را نادیده بگیریم، بازهم نمی‌توان از شباهت آشکار چراغ‌ها و جلوپنجره‌ی جک A6 با آئودی A6 چشم‌پوشی کرد.

بی‌وای‌دی S7

لکسوس RX

باید به طراحان بی‌وای‌دی برای مخفی کردن کپی‌برداری تبریک گفت. S7 در نگاه عموم، شباهتی به لکسوس RX ندارد؛ اما اگر عینک عشق به خودرو را بزنید و با دقت بیشتری نگاه کنید، متوجه کپی کامل انحنای بخش انتهایی و چراغ‌های عقب خواهید شد. 

جیلی GE

رولز رویس فانتوم

سدان جیلی GE، تلاش طراحان این شرکت برای ارائه‌ی خودروی فوق لوکس رولز رویس فانتوم با قیمت پایین است؛ البته این کاهش قیمت، به‌معنی شباهت GE و فانتوم در طراحی بدنه و نشان اکستازی روی کاپوت است و نه بیشتر. 

چری Riich M1

تویوتا یاریس

هاچ‌بک شهری چری Riich M1 به‌عنوان یک خودروی اقتصادی تولید شده است؛ با اینکه طرح‌ چراغ‌های جلوی این مدل تغییر داده شده، اما طراحان این شرکت در نمای جانبی و عقب، تلاش زیادی نکرده‌اند. همان‌طور که انتظار می‌رود، کپی‌برداری چری از نسل دوم تویوتا یاریس تنها در طراحی خلاصه شده است و Riich M1 رقیبی برای هاچ‌بک خوش ساخت تویوتا نخواهد بود.

برلیانس V5

بی‌ام‌و X1

شرکت برلیانس، همکار رسمی بی‌ام‌و در چین است و درحقیقت کراس‌اور کامکپت X1 در این کشور عرضه شده است. با این وجود، این مورد باعث نشده است تا برلیانس رقیب خود را برای X1 تولید نکند. اگر بخواهیم به زبان طراحان و مقامات شرکت‌های خودروساز چینی صحبت کنیم، V5 قطعاً «باتوجه به ویژه به X1 بی‌ام‌و» طراحی شده است؛ به زبان ساده‌تر و قابل درک در سطح جهانی، برلیانس V5 کپی چینی و ارزان‌قیمت بی‌ام‌و X1 در طراحی بدنه است. 

نشان تجاری BYD

اما در پایان مطلب، بد نیست به نشان خودروسازی BYD از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ هم بپردازیم. الگوبرداری بی‌وای‌دی از نشان بی‌ام‌و، از طرح بیضی تا رنگ‌بندی کاملا مشخص است؛ بی‌ام‌و از سال ۲۰۰۷ با نشان جدید قرمز رنگ شناخته می‌شود. برند پوشاک چینی BMN هم با شکایت مقامات بی‌ام‌و، پس از پرداخت بیش از ۴۳۰ هزار دلار جریمه‌ی تخلف نشان تجاری، لوگوی خود را تغییر داد.

---

خودروهایی که در این مقاله با آن‌ها آشنا شدید، تنها بخشی از کپی‌برداری‌های صنعت خودروسازی چین را شامل می‌شوند؛ بنابراین این فهرست کامل نیست. اگر از نمونه‌های دیگر خودروهای چینی با طراحی مشابه محصولات برندهای دیگر اطلاع دارید، حتماً در بخش دیدگاه‌ها با ما در میان بگذارید.