اکبر یزدانی

اکبر یزدانی
وقتی  جامعه بشری با جنگها و کشتن هزاران انسان ونیز کشته شدن هزاران نفر خطوطی فرضی را تعیین میکند و آنرا مقدس میشمارد نفر به نفر افرادی که دراین محدوده فرضی زندگی میکنند باید درمقابل حفظ وحراست وآبادی وآزادی ان سرزمین احساس مسئولیت کنند واین نیست مگر دولتها و سردمداران بتوانند حس وطن پرستی وآزادگی را در مردم خویش تقویت نموده آنان را در همه حال به حفظ منافع کشور خویش تشویق نمایند .(هرچند کلا با این مرزها مخالف باشندو جهان وطنی بیندیشند)

سال شصت وپنج در بحبوحه جنگ درخارک دوران خدمت را میگذراندم تعدادی شهروند ژاپنی به مخابرات آمده بودند ومن نیز برای تماس باخانواده در سالن بودم .یک نفر ژاپنی یک رادیوی چینی خریده بود ومیخواست پست کند.

برایم تعجب انگیز بود از مترجم آنان خواهش کردم سوالی بپرسد که ژاپنی که خود غول الکترونیک جهان هست چه نیازی به این رادیوی چینی دارند .هم مترجم وهم آن زاپنی بسیار مودب به کناری آمده به سوالم جواب دادن .

مترجم اینگونه گفته های ان مرد محترم را برایم ترجمه کرد .

من سیستمی را دراین رادیو دیده ام که در رادیوهای ژاپنی ندیده ام  این رادیو را برای یک شرکت ڗاپنی پست میکنم اگر حدس من درست باشد وبتوانند از این سیستم استفاده کنند تمام هرینه پست وهزینه های جنبی را به اضافه تقدیرو تسکر ومبلغی بعنوان هدیه برایم میفرستند .

اما اگر این حدس من اشتباه باشد کل هزینه ها را متقبل شده وازاین که رادیو را برایشان فرستاده ام حتی پولی که بابت رادیو وخرید آن داده ام مسترد میکنند.

تشکر نمودم وجوابم را گرفته بودم اما متعجب ازاین کار طرف درکشوری غریب زیرشدیدترین بمباران درجنگ بااینهمه خطرات جهت کمک به کشورش چگونه فکر میکند وآنان یعنی سردمداران ان کشور چگونه مردمشان تربیت کرده اند که با قبول این همه زحمت ازکشتی پیاده شده وچنین کاری انجام دهد براستی اگر ما نیز به این مرحله ی وطن دوستی میرسیدیم وطنی آبادو آزاد را نداشتیم.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا