فاطمه محسن زاده

یزدفردا "فاطمه محسن زاده "همسایه مان دو فرزند کوچک دارد، پسر...شیطنت می کنند...بازی...دعوا! همین که صدای زنگِ در بلند می شود و می فهمند پدرشان رسیده است، هر دو با اشتیاق می روند در را باز می کنند؛ هرچند می توانند به مددِ دکمه ای در را باز کنند و همان جا باشند تا پدر از راه برسد. در را که باز می کنند، هرکدام می خواهد برای سلام کردن سبقت بگیرد از دیگری. پدر معلّم است، می شنوم که چقدر با ادب و احترام پاسخ می دهد و حالشان را می پرسد. تازه به هم که می رسند اول عاشقی هاست...چُغلی کردن و تعریف کردن که چه کردیم و نکردیم... . آن سوتر امّا در همین سنین پسرانی هستند که پدرشان در تصادفی جانش را از دست داده است. مادر می گوید:«مدّتی در منزل بستری بود و بعد فوت کرد. پسر سه ساله ام گاهی می گوید برویم اتاقی که "بابا" آنجا می خوابید. »؛ جایی که بوی پدرش را می دهد. به همۀ این دردها اضافه کنید که این عزیزان وضع مالی خوبی هم نداشته باشند. مسلمانیم؟! شیعه؟! محرّم بود؟ شب و روز، آن هم این قدرباشکوه و منظّم وبرنامه ریزی شده، راه افتادیم این طرف و آن طرف و بر سر و سینه کوبیدیم؟ خب! قبول باشد! جای حسین(ع) و جایگاه اخلاق حسینی در زندگی مان کجاست؟ هر کداممان چند کلام از ایشان را شنیده ایم، خوانده ایم و آویزه ی گوشمان کرده ایم؟ الله الله فى الایتام...را نشنیده ایم؟ نمی شنویم؟! «دربارۀ یتیمان از خدا بترسید؛ مبادا كه گرسنه بمانند و در جمع و جامعه ی شما تباه شوند. من از پیامبر خدا شنیدم كه مى‌فرمود: اگر كسى یتیمى را، تا آنجا كه بى‌نیاز شود، سرپرستى كند، خداوند به پاداش این كار، بهشت را بر او واجب مى‌كند؛ چنانچه اگر كسى مال یتیم را بخورد، خداوند ـ سوختن درـ آتش را بر او واجب مى‌فرماید»...این کلام مولای شیعیان، علی(ع) است و وصیّت نامه اش. کار به شهرهای دیگر ندارم. یزدی ها اغلب وضع مالی خوبی داریم. اغلب هم حدّاقل مدّعی دینداری و دین مداری هستیم. زشت است فقرلقمه ای را از دست خانواده ای و کودکانمان بگیرد. زشت است بشنویم هنوز بچّه هایی هستند که با گذر از روزهای آغازین مدرسه، لوازم تحصیلشان جور نیست...زشتمان است. «به من چه؟!» و « به تو چه؟!» و...برازنده ی ما نیست. اینکه بشنویم در شهرمان هنوز حدود سیصد تا چهارصد فرزند از سوی کمیته ی امداد شناسایی شدند، از یتیمان و فرزندان نیازمند غیریتیم، که هیچ حامی ندارند؛ زشت است. ثروتمندان این دیار، اغلب، در گذشته دستِ خیر داشته اند...؛ نه اینکه حالا نباشند، امّا نیاز به همّت بیشتری داریم. پول دارهم نباشیم، خیلی هایمان این توانایی را داریم که خانه های دل هایی را آباد کنیم تا شهرمان زیباتر شود...جهانمان زیباتر شود...شک نکنیم! ما غنی هستیم... . (فاطمه محسن زاده)

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا