ناتوانی از گرفتن روزه در آغاز بلوغ
س. اگر دخترانی که تازه به سن بلوغ رسیده اند ـ یا کسانی که کارهای سخت دارند ـ با استفاده از راههای متعارف برای تقویت (مثل) سحری مقوی خوردن یا کاهش فعالیت بدنی در طی روز یا استراحت بیشتر بدون داشتن ضرر وحرج و سختی)روزه ماه مبارک رمضان را بگیرند، آیا این کار لازم است؟
ج. واجب است این کار را انجام دهند.
س. دخترانی که تازه به سن تکلیف رسیده اند ولی توانایی جسمی برای روزه گرفتن ندارند آیا می توانند روزه خود را افطار کنند و اگر افطار کنند چه حکمی دارد؟
ج. باید قضای آن را بگیرند و برای تأخیر هر روز تا رمضان بعد باید یک مد طعام (750 گرم) به فقیر بدهند مگر اینکه در تأخیر معذور باشند و پس از آن اگر تأخیر شد چیزی بر آن ها نیست.( امام خمینی رحمه الله علیه)
روزه بر آن‌ها واجب است و ترک آن به مجرد بعضی از عذرها جایز نیست، ولی اگر روزه گرفتن برای ایشان ضرر داشته باشد یا تحمل آن برایشان همراه با مشقت زیاد باشد، افطار برای آن‌ها جایز است وقضای روزه هایی که از ماه رمضان افطار کرده، بر او واجب است.(آیت الله خامنه ای دام ظله)
قضا واجب نیست ولی باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهند. ( آیات عظام خوئی و تبریزی و مکارم)
اگر روزه موجب مریض شدن آنان می شود یا خوف مرض دارند احکام مریض در مورد آنان جاری می شود اما اگر روزه گرفتن برای آنان ضرر ندارد لکن به علت مثلا طولانی بودن روز و شدت گرما اتمام روزه بر آنان حَرَجی(سخت ) است ومشقت فوق العاده دارد؛ که عادتا قابل تحمل نیست باید قضای آن را بگیرد. (آیت الله سیستانی)
س. کسی که در اوائل سن تکلیف بر اثر ضعف و عدم توانایی، نتوانسته روزه بگیرد، آیا فقط قضا بر او واجب است یا قضا و کفّاره با هم بر او واجب است؟
ج) اگر گرفتن روزه برای او حرجی نبوده و عمداً افطار کرده، علاوه بر قضا، کفّاره نیز بر او واجب است و اگر خوف (ترس) داشته باشد که اگر روزه بگیرد مریض شود، فقط قضای روزه ها بر عهده او می باشد.
سید محمد جواد میرشمسی
دفتر پاسخگویی به مسائل شرعی
نماینده محترم ولی فقیه و امام جمعه یزد
تلفن گویا31121-035
پیامک 30008497
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
جمعه 19,آوریل,2024