محمد سعید صالحی فیروزآبادی انتخابات 88 و آشوبهای بعد از آن باعث تلفات جانی، مالی و حیثیتی عظیمی برای کشورمان شد.....


 طبیعی است که برخی خواهان محاکمه یا دست کم توبه میرحسین موسوی و کروبی و عذرخواهی آنان به علت نقششان در آن ماجرا باشند . بنظر نویسنده چنین کاری به ضرر کشور و به ضرر توسعه ساختار سیاسی ،اجتماعی کشورمان می باشد.

1- فرایند اعتراض به نتیجه انتخابات چیزی نیست که  جرات و شهامت اعتراض به نتایج آن یک شبه در کشور بوجود آمده باشد. برای اولین بار اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در انتخابات هشتم ریاست جمهوری کشورمان صورت گرفت.دونفر از کاندیداهای  انتخابات دوره هشتم ریاست جمهوری بعد از شکست به رئیس جمهوری منتخب تبریک نگفتند.یکی از آن کاندیداها گفت: به علت تقلب در آن انتخابات به خداوند پناه می برد. یکی دیگر از کاندیداهای شکست خورده در انتخابات گفت بعد از دوساعت خوابیدن متوجه شده است که در آرا دست برده شده و نتایج دگرگون شده است.

 

2- به علت جوانی نظام سیاسی کشورمان و برخورداری مدعیان تقلب در انتخابات از امتیاز آشنایی و رفاقتهای چندین ساله با رهبری عالی نظام و ساختار سیاسی کشور آن ادعاها بی پاسخ ماند. هیچ فردی در کشور جرات آن را نکرد تا از مدعیان تقلب بپرسد مشروعیت مناصب سیاسی کشور به مشروعیت تمامی ارکان آن وایسته است. شما چگونه می توانید بریک منصب مهم سیاسی کشور تکیه بزنید در حالی که مشروعیت یکی از ارکان مهم مشروعیت دهنده به ساختار سیاسی را زیر سوال می برید؟ اگر درسال 1384 نظام سیاسی کشور و نهادهای پرسشگر اجتماعی از آن ادعاها بطور سرسری نمی گذشتند هیچگاه حوادث انتخابات سال 1388 ایجاد نمی شد تا  فردی مجبور به عذرخواهی شود. نه تنها از مدعیان تقلب در انتخابات 1384  در مورد ادعای تقلب آنها سوالی نشد بلکه به همانها اجازه داده شد تا دوباره در انتخاباتی شرکت جویند که به راحتی میتوانستند نتایج آن را به زیر سوال ببرند .

3- در مناظره انتخاباتی سال 1388 بار دیگر مشاهده شد  یکی از کاندیداها به جای جواب منطقی دادن به رقیبش در پشت رهبری نظام پناه گرفت تا بتواند از پاسخگویی ارتباطاتش با یک زندانی جرایم اقتصادی طفره رود.هنگامی که افرادی می توانند به راحتی از ارتباطات خود با ساختارهای عالی نظام سودجویی کنند چرا در هنگام شکست انتخاباتی از این امتیاز بهره جویی نکنند و با ظن پشتیبانی یا دست کم چشم پوشی بر اقداماتشان نتایج انتخابات را زیر سوال نبرند؟

4- مسئله اصلی در  حوادث رنج آور گذشته عذرخواهی یک فرد از فردی دیگر یا عذرخواهی یک فرد از نظام سیاسی کشور نیست. مسئله اصلی ، مسولیتی است که نظام سیاسی کشور در حفاظت از شهروندانش به عهده دارد. بویژه اگر این شهروندان افرادی باشند که  مدتی طولانی به کشورشان خدمت نموده اند.یکی از راههای حفاظت از افراد پرسشگری از آنان و اجبار آنان به پاسخگویی در برابر اشتباهات کوچکشان می باشد. اگر فردی خود را مجبور ببیند تا در برابر اشتباهات خود پاسخگو باشد سعی می نماید تا در تصمیمات و اقدامات خود تامل نماید. نظام سیاسی کشور در گذشته در برابر اشتباهات و تصمیمات کادرهای با اهمیت خود نه تنها پرسشگر نبوده است بلکه در بسیاری موارد سپری در برابر اشتباهات کوچک آنها بوده است.

5-عذر خواهی و توبه موسوی و کروبی تنزل دادن فرایند طولانی اشتباهات بزرگ  ساختار سیاسی کشورمان به یک اشتباه فردی می باشد .اشتباه فردی که می تواند بطور متوالی در تاریخ کشورمان تکرار شود. در صورت انجام چنین کاری ساختار سیاسی کشورمان میتواند به خود این حق را بدهد تا چنین اشتباهاتی یعنی عدم حفاظت از کادرهای خویش و شهروندانش را به دفعات زیاد تکرار کند. در چنین حالتی درس آموزی از حوادث 1388 کار بی معنایی است. هدف یک نظام سیاسی مانا انتقام جویی از افراد به علت اشتباهاتشان نیست .هدف یک نظام سیاسی که چشم به آینده دارد ریشه یابی و برطرف سازی  عیوب و جلوگیری مطلق ، از تکرار آنها در آینده می باشد.

6-عذرخواهی و توبه کردن دونفر از کادرهای مهم سیاسی بعد از انقلاب به معنی پاره شدن نخی است که یکی از امیدهای مردم ما برای زندگی سیاسی ،اجتماعی در آینده کشورمان می باشد.این نخ گفتگو و تفاهم ملی می باشد. هنگامی که سیاستمداران و کادرهای اصلی ساختارهای سیاسی کشورمان نتوانند با آبرومندی با یکدیگر گفتگو کنند و منافعشان را به پیش برند چگونه مردمان رده پایین یک کشور می توانند این امید را داشته باشند تا بتوانند تا با ساختار سیاسی کشورشان و نیز با یکدیگر گفتگو کرده و از منافع خویش دفاع کنند؟

7- شاید بنظر بخشی از نظام سیاسی کشور  رفع حصراز این دو نفر تایید  ادعای تقلب آنها باشد. انتخابات سال 1392 بطلان  چنین ادعایی را ثابت نمود. این دو نفر بعد از رفع حصر نمی توانند با اقداماتشان در کار دولتی اخلال کنند که بینش آن دولت نزدیک  به مواضع فکری آنها است . رفع حصر به معنی چشم پوشی ساختار سیاسی کشور از اقدامات خام آنها در گذشته نیست. آنها با اقداماتشان هزینه سنگینی را بایستی برای جبران آن بپردازند. امکان پرداخت چنین هزینه ای نه در حصر بلکه در پرسشگری اجتماعی برای تعمیق ساختار سیاسی کشور میسر می شود .

8- نظام سیاسی کشور با تصمیم درست خود ثابت خواهد کرد در هنگام وقوع بحران در کشور ناظری منفعل در برابر آن نیست بلکه توانایی درس آموزی و تبدیل بحرانها به فرصتهای گرانبها را دارا می باشد.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا