آزاد معلم، رییس شاخه جوانان حزب ندای ایرانیان - شعبه یزد

انتخابات گذشته، فرصت های آینده

انتخابات هفتم اسفند 94 قدم دوم مردم برای تغییر فضای سیاسی ایران پس از خرداد 92 بود. این انتخابات که با پیروزی نسبی اصلاح طلبان همراه بود نشان داد مردم از لحاظ گفتمانی به اصلاح طلبان نزدیک هستند اما از لحاظ تشکیلاتی به دلیل ضعف کار تشکیلاتی اصلاح طلبان قرابت چندانی با آن ها ندارند. نویسنده این یادداشت سعی دارد به فرصت ها و چالش های پیش رو و طیف اکثریت مجلس دهم یعنی اطلاح طلبان و حامیان دولت بپردازد.

1. لزوم کار تشکیلاتی و تقویت احزاب از طرف اصلاح طلبان
احزاب بارزترین نماد یک جامعه مدنی در عرصه سیاسی هستند و اصلاح طلبان هم که مدعی پیشگامی در حرکت به سوی مدنیت هستند ناگزیرند به تقویت احزاب بپردازند. امروزه در کشورهای توسعه یافته آموزش دانش سیاسی و ترقی در عرصه سیاست در نهاد حزب عملی می شود؛ احزاب برای حل مشکلات کشور برنامه ریزی می کنند و با کادرسازی و پرورش نیرو مانع افزایش قدرت افراد فرصت طلب می شوند.
اما واقعیت این است که اصلاح طلبان از حدود یک دهه پیش فعالیت تشکیلاتی منسجمی نداشته اند و مردم هم در حوزه فعالیت حزبی فاقد تجربه کافی اند اما به هرحال اصلاح طلبان ناچارند برای کاهش فاصله تشکیلاتی خود با بدنه جامعه به فعالیت حزبی بپردازند.
اصلاح طلبان می توانند با گسترش فعالیت حزبی، تحکیم تشکیلات و اعتماد سازی، بدنه جامعه را که در انتخابات گذشته به آن ها نزدیک شد به شکل یک نیروی موثر درآورند و تبدیل به سرمایه ای ارزنده و دایمی کنند. علاوه بر این دوری چندین ساله اصلاح طلبان از نهادهای قدرت و ضعف فعالیت تشکیلاتی باعث شده تا این جریان چهره های جوان و تازه نفسی را به جامعه معرفی نکند. اصلاح طلبان نیاز مبرم دارند تا به چهره های جوان‌تر فرصت ابراز وجود دهند، با درگیر کردن جوانان با مسئولیت های تشکیلاتی به آن ها فرصت آزمون و خطا و کسب تجربه دهند و نهایتا از طریق رسانه ها جوانان را به مردم معرفی نمایند.
مشکل دیگر اصلاح طلبان در زمینه فعالیت تشکیلاتی که در انتخابات گذشته به چشم آمد عدم بهره برداری صحیح احزاب اصلاح طلب از فضای انتخاباتی بود. در جریان انتخابات با توجه به تمایل اکثریت جامعه به خصوص قشر جوان به فعالیت سیاسی می توان تشکیلات را گسترش داد، اقدام به جذب نیروهای تازه نفس کرد و جایگاه اعضای سابق در حزب را تغییر داد.

2.فرصت ها و چالش های پیش روی مجلس دهم
به نظر می رسد کرسی های مجلس دهم به نحوی بین کاندیداهای اصلاح طلب و اصولگرا تقسیم شده که هیچ یک از این دو طیف اکثریت قاطع مجلس را همراه با خود ندارند. خوشبینانه می توان گفت که هم اصلاح طلبان و هم اصولگرایان به اندازه وزن خود در بین مردم صاحب کرسی های نمایندگی شده اند. تجارب گذشته نشان داده که حاکمیت مطلق یک جناح نه تنها موجب توسعه نشده است بلکه بحران زا هم بوده است. از این نظر باید ترکیب متنوع مجلس دهم را به فال نیک گرفت.
برای حل مشکلاتی که در حیطه اختیارات قوه مقننه است باید هر دو جناح مجلس دهم بر سر مشکلات و مسائل کشور به اجماع برسند. اگر اجماعی که بر سر مساله ای همچون برجام در مجلس نهم بین اکثر نیروها به وجود آمد در مجلس دهم بر سر سایر مسائل و مشکلات کشور بوجود آید امید می رود که کشور سریع تر روند رو به رشدی را در پیش بگیرد. اصلاح طلبان و اصولگرایان باید در نظر داشته باشند که مشکلات کشور جدی تر از آن است که در مورد آن ها گرفتار تنش های سیاسی شوند.
نکته بعدی تمرکز مجلس بر اقدامات عملی و پرهیز از شعار است. تجربه نشان داده شعار بدون عمل مردم را خسته و بی اعتماد به صندوق رای می کند.
مجلس دهم باید فارغ از تنش های سیاسی در کمیسیون هایی که به واقع "تخصصی" هستند به طور جدی به مطالعه گره های قانونی و حقوقی مشکلات کشور بپردازد و درصدد گره گشایی برآید. به عنوان نمونه عملکرد شوراهای شهر و روستا نشان می دهد که قوانین شوراها نیاز به بازنگری اساسی دارد. همچنین از فصل هفتم قانون اساسی که مربوط به شوراهاست تنها بحث شوراهای شهر و روستا عملی شده و بحث شوراهای صنفی مغفول مانده که در صورت پیگیری یک مجلس مقتدر می تواند عملی شود.

3. یک سال سرنوشت ساز پیش روی دولت
پیروزی کاندیداهای مخالف دولت در برخی حوزه ها نه به دلیل عدم حضور کاندیداهای هوادار دولت یا ضعف تشکیلاتی آن ها، بلکه به خاطر عملکرد ضعیف دولت در آن حوزه هاست. دولت یک سال باقی مانده تا انتخابات 96 را باید غنیمت شمرده و برای رفع کمبود ها تلاش نماید. مردم از عملکرد بعضی از مدیران محلی رضایت ندارند و بی توجهی دولت به این مساله حامیانش را ناامید خواهد کرد. اگر دولت ترمیم بدنه خود را پیگیری نکند کار برای حامیان دولت در انتخابات 96 سخت خواهد شد.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا