کشمکش در داستان

وحید شیخ احمد صفاری

کشمکش خوب و مناسب 4 خصوصیت دارد؛

1- حالت جهشی ندارد. در پروسه نیاز – انگیزه – رفتار ، ناگهانی و دفی نیست.

2- حالت ساکن ندارد.

= کشمکش ساکن به نوعی محاربه و یکی به دو کردن بی حاصل شبیه است و در جهت و ایده مشخص و معینی پیش نمی رود که برای خواننده جذاب باشد.

= شخصیت درگیر این کشمکش، اراده و نیروی لازم برای پیشبرد مقاصدش را ندارد. چرا که جذبه و کشش در هدف و سرانجام نیست تا شخصیت ها را به مبارزه ای شدید برای دست یافتن به آن وادارد.

3- تصاعدی و یا پیش بینی شده است.

= این نوع کشمکش یا درگیری تضادی است که بتدریج بحرانی و حاد می شود.

- با رفع دو نقیصه جهش (شماره 1) و سکون (شماره 2) می توان به کشمکش تصاعدی و یا پیش بینی شده است.

- کشمکش تصاعدی حاصل افزایش کمی و کیفی تقابل و جدال است.

- اگر با توجه به خصوصیات شخصیت ها و امتیاز پیش بینی حوادث که تعلیق، دلهره و اضطراب را همرا خود دارد، بتوان برخورد و هماهنگی بین آنها را پیش بینی نمود، نوع تصاعدی به نوع پیش بینی شده تبدیل می شود.

4- نباید حل ناشدنی و غیرممکن جلوه کند. باید واقعی و باور پذیر باشد.