یک مشاور و روان درمان در یزد با بیان این که اوتیسم در نوزادان نارس بیشتر است گفت: حدود ۲۵ درصد این دسته از کودکان نارس مبتلا به اوتیسم می‌شوند.
دکتر محمدحسن گرامی مشاور و روان درمان در گفت و گو با خبرنگار وب دا یزد با اشاره به اختلال اوتیسم یا درخودفرورفتگی کودکان تصریح کرد: یکی از اختلالاتی که توجه اکثر متخصصان، کار‌شناسان در عصر حاضر را به خود جلب نموده و پیرامون آن تحقیقات و بررسی دقیق و عمیقی صورت گرفته است «اوتیسم» در کودکان است که این موضوع در بین خانواده‌ها جزء اختلالاتی که کمتر شناخته شده و به آن توجه شده است اوتیسم در بعضی از متون علمی و پژوهشی از آن به عنوان اختلال‌های نفوذ کننده مربوط به رشد در طبقه‌بندی اختلالات (DSM) نام برده شده است.
وی با اشاره به تعریف این بیماری گفت: «اوتیسم» عبارت است از ناتوانی کودک در برقراری ارتباط با اعضای خانواده یا دیگران یا شرایط و موقعیت‌ها. این نوع کودکان با کودکان آرام و ساکت شبیه می‌شوند، زیرا اغلب بی‌سر و صدا و از والدین خود توقعات زیادی ندارند و همچنین در کودکان اوتیسک مسن‌تر، لالی عاطفی یعنی فقدان کامل تکلم بسیار معمول است.
گرامی خاطرنشان کرد: این نکته بسیار قابل تامل است که اولین بار در سال ۱۹۴۳ میلادی توسط دکتر لئوکانر از طریق توصیف خصوصیات رفتاری کودکی که احساس کرده بود از لحاظ کیفی با سایر کودکانی که دارای اختلالات روانی هستند فرق دارند شناخته شد.
این روان درمان در ادامه ناتوانی کلی و عمیق از توسعه روابط اجتماعی و تاخیر در اکتساب زبان توأم با ادراک آسیب دیده و تکرار بی‌معنی و طوطی‌وار کلمات، معکوس‌سازی ضمیر را از نشانه های این اختلال در کودکان برشمرد و گفت: به طور مثال در معکوس‌سازی ضمیر برای برگرداندن ضمیر به خودش از ضمیر شما یا نام خویش استفاده می‌کند.
وی با بیان اینکه رفتار خود آسیب گرایانه از دیگر نشانه های این کودکان است افزود: از دو نوع شایع آن کوبیدن سر به زمین و دندان گرفتن دست یا پای خود و غیره است.
گرامی یادآورشد: عواطف نامناسب و اکنش‌های هیجانی آن‌ها اغلب یکنواخت و خشک و قالبی است .
این مشاور و روان درمان در ادامه با اشاره به علل و عوامل اوتیسم گفت: پیرامون علت‌شناسی و سبب‌شناسی اوتیسم علت زیادی بیان نشده است ولی همه علت‌ها در سه سبب یا علل قابل بررسی است.
گرامی روابط بین کودکان اوتیسک و محیط اجتماعی زندگی آنان، ضعف‌ها و ناهنجاری‌های عصبی-شناختی و جریانهای بنیادی زیستی – شیمیایی از جمله علل بروز این اختلال برشمرد و عنوان کرد: اوتیسم در نوزادان نارس بیشتر است حدود ۲۵ درصد این دسته از کودکان نارس مبتلا به اوتیسم می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: در محیط زندگی کودکان اوتیسک نشانه هایی همچون؛ تجارب نادرست خانوادگی، هیجانات سرد در خانواده، سبک تربیتی از نوع طرد و غیره و روابط استبدادی بین والدین فرزندان مشهود است.
این روان درمان متذکرشد: در رویکردهای عصبی، متخصصان بر کارکرد نادرست دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است و حتی در CAT اسکن این نوع کودکان ناهنجاری‌ها را نشان داده است و حتی بعضی‌ها بر این موضوع اتفاق نظر دارند که نیمکره چپ مغز این نوع کودکان که مرکز اصلی تفکر و تکلم است به نوعی دچار رشد کم یا آسیب است.
وی افزود: در مورد عوامل و علل زیستی - شیمیایی یک فرضیه در حال تحقیق این طور تبیین می‌کند سندرم اوتیسم به اشکال در سوخت و ساز یکی از آمینهای بدن زاد، یک شاهد جزئی برای خطای سوخت و ساز عبارت است از حضور مقداری از آمینهای «بد‌نژاد» غیر طبیعی یا محصول فرعی آن‌ها در ادرار کودکان اوتیسک است.
این مشاور تصریح کرد: نکته مهمی که باید در نظر داشت این که اختلال اوتیسم با اسکیزوفرنی کودکی اشتباه گرفته نشود و اوتیسم کودکی با اسکیزوفرنی کودکی در این زمینه‌ها با هم تفاوت دارند.
وی با اشاره به روشهای درمانی این اختلال گفت:
برای درمان و کنترل این اختلال دیدگاه و نظریات متفاوتی ارائه شده است که درمان این نوع کودکان به سه صورت است جسمانی ، تربیتی و روان درمانی انجام می‌شود.
گرامی با اشاره به روش درمانی جسمانی گفت: بیشتر بر بهبود دستگاه عصبی مرکزی و موضوع محرک‌های آمینه بدن زاد و کنترل آن استوار است که کار کاملاً تخصصی و بالینی که با آزمایش‌های و CAT اسکن دقیق و شرح حال بالینی و کلینیکی امکان‌پذیر است.
وی خاطرنشان کرد: در درمان تربیتی که اساس آن بر خانواده درمانی است که مشاوره یا روان‌شناس با ایجاد رابطه با شبکه خانوادگی کودک به بررسی ارتباط درونی و برونی خانواده، ساختار تعامل‌های آن‌ها و سپس تشخیص روابط معیوب و در ادامه با ارائه تکالیف مستقیم و استعاره و ارائه راهبرد به کاهش مشکلات کودکان اقدام می‌شود . در این شیوه به ارزیابی دقیق مهارت‌های ارتباطی انجام می‌شود و این گونه مهارت‌ها در آموزش و پرورش آن‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به روش روان درمانی و با تاکید بر رفتار درمانی متذکرشد: در این روش مشاور و یا روان‌شناس با بهره از تکنیک‌های دقیق رفتار درمانی و استفاده از بازتاب مراحلی و یادگیری فنون حساسیت زدایی در یک ایجاد یک رفتار، اثرات مخرب اوتیسم را کم کرد و به بهبود و اصلاح کودک کمک کرد.
این روان درمان خاطرنشان کرد: راهبرد حرکتی و ورزشی و یا بازی درمانی از دیگر روشهای درمانی است، در این روش با بهره از فنون بازی درمانی می‌توان این اختلال را بهتر شناخت و به پیشگیری و درمان اقدام نمود.
خبرنگار: منیره زارع زاده
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
چهارشنبه 24,آوریل,2024